Pamięci posła Jana Stapińskiego na cmentarzu w Krośnie
08.11.2019 16:02Wiadomości / Krosno
Delegacje działaczy Polskiego Stronnictwa Ludowego z powiatów krośnieńskiego i brzozowskiego 7 listopada złożyły wiązankę kwiatów i zapaliły znicze na grobie Jana Stapińskiego - posła do parlamentu austriackiego i na Sejm II RP, jednego z twórców i przywódców polskiego ruchu ludowego.
- Chcieliśmy uhonorować w przededniu 125-lecia utworzenia ruchu ludowego na ziemiach polskich tą wybitną postać z końca XIX wieku i XX stulecia do lat trzydziestych. Jak co roku zapalamy znicze na grobach tych, którzy tworzyli ruch ludowy, byli u podstaw tego, by chłopów przywrócić Polsce, a Polskę zwrócić chłopom. Taka była myśl przewodnia pierwszych ludowców - powiedział Dariusz Sobieraj, radny Sejmiku Województwa Podkarpackiego.
Wspomniane zostały też nazwiska przedwojennych posłów: Matusza z Haczowa, Długosza, Toczka z Nozdrzca, senatora Białego z Brzozowa, czy księdza Józefa Panasia z Odrzykonia, twórcy spółdzielczości, doradcy i spowiednika Wincentego Witosa. W trakcie przewrotu majowego w 1926 r. opowiedział się po stronie ówczesnego rządu, piętnując publicznie przewrót majowy marszałka Józefa Piłsudskiego. 17 maja 1926 r. podczas mszy żałobnej odprawionej przez biskupa polowego Wojska Polskiego Stanisława Galla w Kościele Garnizonowym w Warszawie publicznie potępił zamachowców i na znak sprzeciwu zerwał z sutanny swoje odznaczenia i po wygłoszeniu płomiennej mowy, rzucił je pod nogi generała Gustawa Orlicz-Dreszera. - Były to postacie, które znacząco przyczyniły się do przyznania się chłopów do tożsamości narodowej i należy im się cześć i pamięć - dodał D. Sobieraj.
Jan Stapiński urodził się 21 grudnia 1867 r. w przysiółku Budzyń na granicy Jabłonicy Polskiej i Haczowa. Po ukończeniu gimnazjum w Jaśle, przez 2 lata studiował na Uniwersytecie Lwowskim na wydziale prawa. Jednak z powodu choroby oczu nie mógł kontynuować nauki. We Lwowie spotkał Bolesława i Marię Wysłouchów. Byli inteligentami, ale widzieli potrzebę pobudzenia mas chłopskich. Tam ukształtowała się jego osobowość i tam rzucił się w wir pracy.
W latach 1898-1900 i 1907-1918 zasiadał w parlamencie austriackim w Wiedniu. Był wiceprezesem Koła Polskiego w austriackiej Radzie Państwa.
W 1908 r. objął funkcję prezesa PSL. Po rozłamie tej partii w 1913 r. stanął na czele PSL - Lewicy. Kiedy ta partia w maju 1924 r. połączyła się grupą secesjonistów z PSL "Piast" i powstał Związek Chłopski, został wiceprezesem nowego ugrupowania. W 1919 r. zdobył mandat poselski z listy PSL - Lewicy a w 1928 r. z ramienia BBWR. W latach 1902-1934 był wydawcą i redaktorem "Przyjaciela Ludu".
Po roku 1934 wycofał się z życia politycznego i zamieszkał w Klimkówce k. Gorlic. Po zakończeniu II wojny światowej zamieszkał w Haczowie. Końcem 1945 r. działacze ludowi związani z Polską Partią Robotniczą namawiali go do wydania odezwy krytykującej PSL Mikołajczyka. Jan Stapiński nie wyraził na to zgody. Zmarł 17 lutego 1946 w Krośnie i został pochowany na miejscowym cmentarzu. - Takie postacie jak Jan Stapiński musimy ciągle przypominać. Był wielkim trybunem ludowym kiedy rodziła się polska państwowość, kiedy trzeba było ruszyć masy chłopskie do obrony naszej Ojczyzny - dodał Dariusz Sobieraj.
Wspomniane zostały też nazwiska przedwojennych posłów: Matusza z Haczowa, Długosza, Toczka z Nozdrzca, senatora Białego z Brzozowa, czy księdza Józefa Panasia z Odrzykonia, twórcy spółdzielczości, doradcy i spowiednika Wincentego Witosa. W trakcie przewrotu majowego w 1926 r. opowiedział się po stronie ówczesnego rządu, piętnując publicznie przewrót majowy marszałka Józefa Piłsudskiego. 17 maja 1926 r. podczas mszy żałobnej odprawionej przez biskupa polowego Wojska Polskiego Stanisława Galla w Kościele Garnizonowym w Warszawie publicznie potępił zamachowców i na znak sprzeciwu zerwał z sutanny swoje odznaczenia i po wygłoszeniu płomiennej mowy, rzucił je pod nogi generała Gustawa Orlicz-Dreszera. - Były to postacie, które znacząco przyczyniły się do przyznania się chłopów do tożsamości narodowej i należy im się cześć i pamięć - dodał D. Sobieraj.
Jan Stapiński urodził się 21 grudnia 1867 r. w przysiółku Budzyń na granicy Jabłonicy Polskiej i Haczowa. Po ukończeniu gimnazjum w Jaśle, przez 2 lata studiował na Uniwersytecie Lwowskim na wydziale prawa. Jednak z powodu choroby oczu nie mógł kontynuować nauki. We Lwowie spotkał Bolesława i Marię Wysłouchów. Byli inteligentami, ale widzieli potrzebę pobudzenia mas chłopskich. Tam ukształtowała się jego osobowość i tam rzucił się w wir pracy.
W latach 1898-1900 i 1907-1918 zasiadał w parlamencie austriackim w Wiedniu. Był wiceprezesem Koła Polskiego w austriackiej Radzie Państwa.
W 1908 r. objął funkcję prezesa PSL. Po rozłamie tej partii w 1913 r. stanął na czele PSL - Lewicy. Kiedy ta partia w maju 1924 r. połączyła się grupą secesjonistów z PSL "Piast" i powstał Związek Chłopski, został wiceprezesem nowego ugrupowania. W 1919 r. zdobył mandat poselski z listy PSL - Lewicy a w 1928 r. z ramienia BBWR. W latach 1902-1934 był wydawcą i redaktorem "Przyjaciela Ludu".
Po roku 1934 wycofał się z życia politycznego i zamieszkał w Klimkówce k. Gorlic. Po zakończeniu II wojny światowej zamieszkał w Haczowie. Końcem 1945 r. działacze ludowi związani z Polską Partią Robotniczą namawiali go do wydania odezwy krytykującej PSL Mikołajczyka. Jan Stapiński nie wyraził na to zgody. Zmarł 17 lutego 1946 w Krośnie i został pochowany na miejscowym cmentarzu. - Takie postacie jak Jan Stapiński musimy ciągle przypominać. Był wielkim trybunem ludowym kiedy rodziła się polska państwowość, kiedy trzeba było ruszyć masy chłopskie do obrony naszej Ojczyzny - dodał Dariusz Sobieraj.
Autor: /RED/
~Seweryn
11-11-2019 16:56 4 31
~Janusz
09-11-2019 21:55 4 51